Verslag aflevering 6

Op weg naar een nieuw begin...

Nadat vorige week de Pest uitbrak in het koninkrijk van Oberon zijn alleen de edelen nog veilig achter de hermetisch afgesloten kasteelpoorten. Voor de armen wordt het kommer en kwel. Maar Zebardyn krijgt medelijden; wat nou als de toekomstige koning in het armenhuis leeft?!
   
Door een koerier laat de raadsheer een brief afleveren in het armenhuis. Hij wil de armen niet aan hun lot overlaten en geeft ze de kans zich te verdedigen tegen de pest.  De armen moeten alles verzamelen wat ze nodig hebben om 3 dagen te overleven in het bos, er staat een koets voor ze klaar en alleen de koetsier kent de weg.
   
Voorzien van eten, dekens en hun capes verlaten de armen midden in de nacht het armenhuis voor een sprong in het duister; niemand weet waar naar toe. Ze zien bijna niks ondanks de paar fakkels die ze meekrijgen. Na een lange vermoeiende tocht komen ze aan bij een ruïne in het bos, waar Zebardyn ze opwacht. Hij heeft zijn woorden van de avond ervoor nog eens gewogen en vindt ze toch onrechtvaardig; waarom zouden eventuele slachtoffers van de Pest alleen onder de armen moeten vallen. De armen hebben zijn toestemming om het kasteel te bestormen.
   
Eindelijk is er actie voor de armen. Als de bestorming lukt mogen er vier armen strijden tegen de edelen voor een plek in het kasteel, maar mislukt de bestorming dan zullen de armen onderling moeten duelleren op leven en dood. De ruïne wordt het basiskamp van de armen, van daaruit  kunnen ze alles grondig voorbereiden want er staat veel op het spel. Om te beginnen hebben ze een leider nodig om alles in goede banen te geleiden. Andreas en Dolf bieden zich beiden aan, maar de groep kiest unaniem voor Andreas. 

De volgende morgen worden de edelen later wakker dan normaal, er zijn immers geen bedienden meer om ze te wekken. Tot hun verbazing lopen er in de slaapzaal, tussen de bedden twee geiten, terwijl de poorten gisteravond toch hermetisch zijn afgesloten. Op een of andere manier moet er een poort open zijn geraakt en Bob gaat op onderzoek uit. Na een poosje komt hij terug, roept de overige edelen bij elkaar en verteld zijn ontdekking: er zijn geen armen meer, waar zijn ze gebleven? Ondanks het verbod om als edele het armenhuis te betreden gaan Polly en Stella op onderzoek uit en vinden een spoor.
   
Zebardyn, de raadsheer, roept Candida bij zich en dan krijgt ze te horen dat de armen met zijn toestemming in opstand mogen komen, dat ze het kasteel zullen belegeren en dat er, als dat slaagt, een duel zal plaatsvinden tussen de edelen en vier armen. Candida verzamelt de edelen voor overleg en bespreekt de belangrijke instructies die Zebardyn meegaf aan haar. De eerste poort zal afgesloten moeten worden met een stenen muur. Ook de tweede poort moet geblokkeerd worden en ze moeten de armen voorbereiden op een koude douche...
   
   
... voor de edelen dringt de tijd, er staat immers veel op het spel. Terwijl Bob en Candida de tweede poort met hout dichttimmeren, sluiten Polly en Stella de eerste muur af door een stenen muur te metselen, waarbij ze een brij gebruiken van verse koeienvlaai en water.
   
Ook de armen, de zeer gemotiveerd zijn, hebben instructies meegekregen, zij moeten rieten schilden maken en ook de noodklok omhakken, zodat niemand meer Oberon kan verlaten en alle duels vanaf nu op leven en dood zullen plaats vinden. Andreas heeft de touwtjes strak in handen en verzamelt de moedigste mannen voor een riskante opdracht; het kasteel bespioneren en zoveel mogelijk info verzamelen. Samen met Cor, Dolf en Olivier sluipt Andreas richting kasteel, waar Cor en Dolf meteen in de problemen raken, want terwijl ze zich verstopt hebben in de hooischuur is vlakbij hen Stella nog druk aan het werk met de muur…
   
   
… gelukkig hebben de edelen honger gekregen en trekken zich terug in de keuken omdat ze zelf voor hun eten moeten zorgen nu de bedienden uit het kasteel verdwenen zijn. En terwijl de edelen zich tegoed doen aan de overblijfselen, die eigenlijk voor de dieren bestemd waren, kunnen de armen ongestoord het timmerwerk van Bob inspecteren. Ze zijn erg onder de indruk. Het zal zeker niet makkelijk zijn om het kasteel te bestormen. En terwijl Andreas probeert om de armen te motiveren voor de bestorming besluiten de edelen na het eten om de nacht door te brengen in het hooi naast de eerste poort omdat ze bang zijn voor de aanval van de armen.
   
De volgende dag besluit Stella om  een smerig spelletje te spelen en de armen te vertragen. Ze maakt een barricade van de achtergebleven spullen van de armen omdat ze weet dat de armen ontmoedigt zullen raken als ze hun persoonlijke spulletjes op de weg zien liggen; het is immers oorlog en dan is alles geoorloofd.
   
De armen zijn klaar voor de aanval, ze hebben een middeleeuwse stormram gemaakt. Toch moeten ze eerst, voor ze op pad gaan, nog een knoop doorhakken;  welke vier armen zullen gaan duelleren tegen de edelen als de bestorming lukt. Fred wil het risico van een duel op leven en dood wel nemen. Nicolle voelt zich fysiek sterk genoeg voor een duel, Dries barst van de ambities en ook Cor wil eindelijk iets doen. Dan is het tijd om te gaan. Slechts twee uur hebben ze de tijd om het kasteel binnen te komen en de vuurmand op de binnenplaats te laten branden, anders mislukt de revolutie.
   
Vanuit het hooggelegen kasteel zien de edelen de strijdlustige armen aankomen. Ook de edelen hebben zich uitstekend voorbereid en denken dat tijd de armen zal nekken. Maar de armen zijn een team, werken goed samen en ondanks de koeienvlaaien die ze op hun kop krijgen bij het afbreken van de muur, is de eerste poort razendsnel gevallen. Nog een uur te gaan.
   
Op weg naar de tweede poort wacht hen de onaangename verassing van persoonlijke spullen die her en der het pad verspreiden, toch laten ze zich niet afschrikken door het getreiter van Stella. De noodklok wordt omgehakt en daarmee is er geen uitweg meer, niemand kan nog vrijwillig Oberon verlaten. De weg is vrij, de koets met het vuur kan verder. Bij de tweede poort verspert een grote ton met water de doorgang. Snel hakken ze een gat in de ton, het water stroomt weg en de koets kan erdoor...
   
   
... terwijl de edelen zich verder terugtrekken beginnen de armen aan de tweede poort, die meer weerstand biedt dan ze gedacht hadden, maar ook deze wordt afgebroken. Nog een kwartier te gaan. De schandpaal wordt door twee armen vast opzij gezet en Olivier wordt op verkenning gestuurd. De edelen doen of ze opgeven, maar Olivier vertrouwt het niet, in een mum van tijd heeft hij de tonnen met water ontdekt en gaat dat melden aan de armen. Met hun rieten schilden maken ze een bescherming voor de vuurkorf en gaan zo de binnenplaats op. Onder luid gescheld en getreiter proberen de edelen de armen uit hun concentratie te halen en zaaien door hun actie verdeeldheid bij de armen. Toch blijft het vuur branden. Nog 5 minuten te gaan.

   
Met moeite krijgt Andreas de armen terug in het gareel. Terwijl de edelen “wat zijn die boeren stil” zingen en met water gooien, waarbij het ene salvo  het andere opvolgt, blijft de vlam branden. Nog twee minuten te gaan…

   
   
…en dan is het water op, twee emmertjes te weinig, de bestorming is gelukt… het vuur brandt!
   
Wat is een eerlijk duel; in de Middeleeuwen was elk duel een eerlijk duel. De Almachtige bepaalt wie wint en wie verliest en is altijd op de hand van de Rechtvaardige. De Almachtige spreek je niet tegen.

Vier edelen zitten tegenover vier armen aan een lange tafel in het kasteel, hun handen in uitsparingen op tafel.  Midden op tafel staat een brandende kaars, zodra de vlam dooft moet van een ieder een hand zo snel mogelijk op het symbool op tafel gelegd worden. Vier symbolen, acht handen… de vier “bovenste handen” gaan naar huis.
   
Candida zit tegenover Dries, Bob tegenover Cor, Stella tegenover Nicolle en Polly tegenover Fred. Allen zijn geconcentreerd op de vlam. Buiten bij het vuur zitten de overige armen met gespitste oren te luisteren naar eventuele geluiden uit het kasteel. Het duurt lang en het is doodstil in het kasteel en dan opeens… een klap! De armen rennen naar de ramen en proberen stemmen en geluiden op te vangen van binnen uit het kasteel.

   
Heel langzaam is het vlammetje veranderd van grootte, dan opeens dooft de vlam… acht handen gaan naar de symbolen, vier onder, vier boven en dan… is de vlam weer terug. Door een merkwaardige speling van het lot wint soms de bovenste hand.
   
De uitslag is een grote teleurstelling voor de armen. Fred en Nicolle gaan naar huis en ook Dries moet, na slechts 5 dagen, Oberon verlaten. Ook Bob, die vanaf het begin in het kasteel woonde, moet Oberon verlaten. Zijn plaats wordt ingenomen door Cor.

In Oberon is een nieuw tijdperk begonnen. Vanaf nu zijn alle duels op leven en dood. De noodklok is omgehakt en onder de twaalf overgebleven genodigden bevindt zich de nieuwe koning van Oberon.